Demokratik Gençlik Konfederalizminin Örgütlenme Hattı

Demokratik Gençlik Konfederalizminin örgütlenme düzeyi başarı veya başarısızlığını belirleyecek temel etkendir. Mücadele tarihimizden çıkardığımız derslerden çok iyi biliyoruz ki güç olmak örgüt olmak demektir. Bireyi ve toplumu güç yapan onun örgütlülük düzeyidir.

Gençlik toplumsal yapı içerisinde önemli bir yer tutmaktadır. Daha da önemlisi çok fazla bilinmese de toplumsal tarihin akışında etkili bir rol oynamaktadır. Belirleyiciliğinin çok görülmediği doğrudur. Aslında kasıtlı olarak görünür hale gelmesi istenmemektedir. Buna rağmen tarihte böylesi doğal bir rol oynadığı gayet iyi bilinmektedir. Özellikle sistem gençliğin bu rolünü iyi görmekte ama bunu herkesin görmesini istememektedir. Bunu kendisi açısından potansiyel bir tehdit durumu olarak gördüğü için böyle yapmaktadır. Gençliğin enerjisini ısrarla farklı alanlara yöneltmektedir. Gençlik bu anlamda birçok tuzakla karşı karşıyadır. Kapitalizmin cezbedici yüzlerce hilesi karşısında neye uğradığını bile henüz anlamamışken, devletçi sistem gençliğe kendi sistemini ayakta tutması için birçok yük yüklemektedir. Devletçi sistemlerde gençlik tıpkı kadın gibi bir sömürü objesi olarak ele alınmaktadır. Sistemin potansiyel iş gücünü gören, orduda ve iş yerlerinde, fabrikalarda kaba emeğinden faydalanılan konumda tutulmak istenmektedir.

Sistemin tüm bu yaklaşımları göz önünde bulundurularak Demokratik Konfederalizm mücadelesinde gençliğe daha özgün yaklaşmak gereklilik arz etmektedir. Gençliğin eğitimi, örgütlenmesi, eylemi ile özgün olarak ilgilenmek, toplumu örgütlerken gençliği de bir toplumsal kimlik olarak örgütlemek gerekmektedir. Bu anlamda toplumsal sistem olarak öngörülen demokratik konfederal sistemde, gençliğin kendi öz örgütlülüğü ile yer alması önem taşımaktadır. Kendi içinde örgütlenme, eylem, eğitim, kadro sorunlarını çözen bir gençlik ancak toplumsal sisteme öncülük edebilir. Kendi içindeki ahlaki, politik ve demokratikleşme problemlerini çözmüş bir gençlik öncülüğe soyunabilir. Özgürlük ve demokrasi ölçüleri öncelikle gençliğin kendi içinde oturmalıdır. Komün bilinci, özgür yurttaş bilinci öncelikle gençlik içerisinde anlayış olarak oturtulmalıdır. Onun zihniyetini gençlik öncelikle kendi içinde oluşturabilmelidir. Kendi yaşam sisteminin örgütlenmesi öncelikle gençlikte somutluk kazanmalıdır. Bu anlamda bir netleşme olmadan dışa dönük üretim, katkı ve öncülük yapılabilmesi oldukça zordur. Kendi içinde komünal yaşamı geliştirememiş bir gençlik toplumda komünalitenin gelişmesine nasıl öncülük yapabilir? Kendilerini özgür kılmayanlar özgürlüğe öncülük edemezler. Gençliğin mevcut konumdan çıkıp bir özgürlük gücü haline gelmesi, ahlaki-politik ve demokratik güç haline gelmesi öncelikle toplumsal bir kimlik olarak kendisini örgütlemesinden geçer. Devlet dışı alternatif bir yaşam sistemini kendi içinde kurması ve bu alternatif yaşam sistemi ile tüm topluma öncülük edip toplumu da kendisiyle birlikte devletin kontrolünden kurtarması gerekmektedir. Toplumu bu tarzda devlet dışında kurmak ve o toplumu devlete karşı savunmak, gençliği sadece herhangi bir kimlik örgütlenmesi olmaktan çıkaran, onu öncü bir toplumsal kimlik haline getiren temel özelliği olmaktadır.

Demokratik Gençliğin Örgütlenmesi

Gençliğin örgütlenme hattı açısından siyasi parti kolları örgütlenmesi veya sadece kendisi ile sınırlı kalıp gençliğin genel konfederal yapısına katılmayan dar öğrenci örgütlülükleri gibi örgütlenmeler klasik ölçüleri aşamamayı ifade eder. Demokratik Gençlik Konfederalizminin örgütlenme hattı bunları aşan bir kapsama sahiptir. Demokratik Gençlik Konfederalizminin örgütlenme hattı temelinde toplumsal sorunlar üzerinden şekillenir. Genelde toplumun, özelde ise gençliğin sorunlarına cevap olacak kapsam ve içerikte geniş örgütlenmelere gitmek temel örgütlenme hattını oluşturur. Örgütlenme çizgisinin esası budur. Gençlik açısından çok farklı ve çeşitli alanlarda çok yönlü örgütlülüklere ihtiyaç vardır. Her farklı alan da birbirini tamamlayan özelliklere sahiptir. Çünkü bütün farklılıklar demokratik gençlik kimliği ortak paydasında buluşmaktadır. Demokratik Gençlik kimliği ortak paydadır. Kendi içerisinde birçok farklılık vardır. Öğrenci gençlik vardır, işçi, işsiz-lümpen gençler vardır, sporcu gençler vardır, kültür-sanat ile ilgilenen gençler vardır, köylü gençler vardır. Bunların hepsi ve daha fazlası gençliğin çeşitliliği olarak vardır ve yaşanmaktadır. Gençlik kimliği ise belirttiğimiz gibi tümünün ortak paydasıdır. İşte demokratik gençlik konfederalizmi o ortak paydanın, ortak gençlik kimlikleşmesinin ismidir. Demokratik gençlik konfederalizminin örgütlenmesi bu temeldeki birçok örgütlenmeyi kapsayan gençlik meclisleri tarzındaki yapılanmalarıdır. Gençlik meclisleri ise gücünü gençlik komünlerinden almaktadır. Komün; köy, kasaba, mahalle, lise, üniversite gençliğinin örgütlü duruşudur. Komün doğrudan demokrasinin uygulanma biçimidir.Gençlik komünleri ve meclisleri gençlik konfederalizminin örgütlenme yöntemleridir. Gençlik kimliğini örgütlemenin ilk adımı onu gençlik meclisleri ile politik duyarlılığı olan bir güç haline getirmekten geçmektedir. Kendi kimliği ile örgütlenen, kendi iradesi ile karar alan ve kendi öz gücü ile uygulayan konuma gelmesi gençlik açısından son derece önemli bir husus olmaktadır. Gençliğin birçok sorunu etrafında oluşan komünleşmeler bu temel mantığa göre şekillenmelidir. Gençlik konfederalizmi ile ortaklaşan sportif, eğitsel, kültürel, mesleki birçok alanda komünleşmeler, atölyeler kurulmalıdır. Tüm örgütlülüklerde komün ruhu ortak olmalıdır. Demokratik, katılımcı olmak kadar demokratik sosyalist temelde ortak yaşam alanları geliştirmek de esas olmalıdır. Her gençlik komünü bir genç için kendini özgür ifade etmesinin, üretmesinin, böylece topluma demokratik katılımının adı olmalıdır. İşleyiş açık ve denetlenebilir olmalıdır. İktidarcı tarzda merkezileşme olmamalıdır. Yürütülen tüm çalışmalar konfederalizm mantığı gereğince yerel inisiyatife dayanmalıdır. Tabandan örgütlenme yöntemi demokratik konfederalizmde olduğu gibi demokratik gençlik konfederalizminde de esas olmalıdır. Alan örgütlenmeleri tüm örgütsel organlarına ve karar süreçlerine tabanın katılımını sağlamalıdır. Demokratik konfederal eksende ve Apocu çizgide örgütlenen gençlik, komün ve meclisleşmelerinin demokratik gençlik konfederalizmine katılımı alanlarda oluşturacakları konfederal birlikler temelinde olmalıdır. Oluşturulan konfederal birliklerin en üst karar alma organları yerellerce ihtiyaçlar doğrultusunda belirlenmelidir. Komün ve meclis örgütlenmeleri bu temelde geliştirilmek durumundadır.

Gençliğin Örgütlülüğü Nasıl İşlemelidir?

Demokratik Gençlik Konfederalizmi bir çatı örgütü, platform veya cepheler ittifakı değildir. Gençlik Konfederalizmi komple bir toplumsal sistemdir. İçerisinde örgütler, platformlar, çatılar, ittifaklar olabilir ancak demokratik gençlik konfederalizmi tüm bunları aşan, gençliğin sosyal, siyasal, kültürel bir bütün yaşamsal faaliyetlerinin tümünü ifade eden bir gençlik sistemidir. Demokratik gençlik konfederalizmi toplumdaki tüm gençlik kesimlerinin devlet dışı örgütlenme ve yaşam sistematiğidir diyebiliriz. Gençliğin devlet dışı yaşamını kurmasıdır. Çevre, eğitim, sağlık, spor, siyaset, kültür faaliyetlerinin gençlik cephesinden örgütlendirilmesidir. Toplumsal yaşamın gençlik cephesinden örülmüş biçimine Demokratik Gençlik Konfederalizmi diyoruz. Bu anlamda kapsamlı ve derin bir projedir. İçerisinde mahalle gençliği, lise gençliği, işçi-işsiz gençlik ve üniversite gençliğinin örgütlenebileceği, onlarca federasyon, yüzlerce dernek, binlerce komün ve meclis, çeşitli yayın organları, kültür merkezlerinin yer alabileceği, kapsamı oldukça geniş bir sistemdir. Demokratik Gençlik Konfederalizminin temel amaçlarından birisi geniş gençlik yığınlarını irade ve özne haline getirmektir. Tüm gençliği ve toplumu örgütleyebilmek tek tip ve tek model örgütsel yapı ile mümkün değildir. Mümkün olması için toplumun ve gençliğin homojen olması gerekirdi ki böyle bir toplum da, gençlik de hiçbir zaman olmamıştır. O halde değişik biçim ve karakterlerdeki örgütlenmelerin önünü açmak, gençliğin demokratik konfederal sistemin içindeki gelişiminin önünü açmak gerekmektedir. İdeolojik öncü, kadro örgütü kadar değişik ilgi, yetenek ve ihtiyaç alanlarına da seslenecek esnek birliklere açık olmak gerekmektedir. Kültürel, sanatsal, sosyal, mesleki örgütlülüklerden geçici veya kalıcı birliklere kadar her türlü örgütlenme ile gençliğe hitap edilebilmelidir. Toplum karmaşık ve çok yönlüdür. Tüm bu çeşitlilikleri tek bir tip örgütlenmeye almaya çalışmak doğru olmayacaktır. Vurguladığımız gibi geçlik de kompleks bir yapıdadır ve ancak böylesi geniş bir yelpazede örgütlülüğe kavuşturulabilir. Bu biçimiyle örgütlenilerek devlet aşılıp geride bırakılır ve toplumsal dokuda kalıcı yer bulunabilir, kurumsallaşılabilir. Gençlik yaşamsal faaliyetlerinin örgütlendirilmesi için böylesi bir konfederal sistem kurmazsa devletçi solun yaptığı hataya düşmekten kurtulamaz. Dolayısıyla bunu ertelenemez bir görev olarak önüne koymak durumundadır.

Demokratik Gençlik Konfederalizmini bütüne katılmış bir klasik kol faaliyeti biçiminde ele almak da yanlış olacaktır. İçine düşülmemesi gereken en önemli yanılgılı yaklaşımlardan biri de bu olmaktadır. Gençlik kimliğini bütün farklılıklarıyla bir toplumsal kimlik olarak ele alıyoruz. Devletçi sistem içerisinde gençliğin sosyal, politik, ahlaki, kültürel yapısının bozulduğunu belirtiyoruz. O halde kendisinin başlı başına örgütlendirilmesi ve bir alternatif sisteme kavuşturulması gerekmektedir. Dolayısıyla bir kol faaliyeti veya genelin paralel bir faaliyeti gibi ele alınmamalıdır. Gençliğin kendi gücünü açığa çıkarmaya ihtiyacı vardır. Demokratik Gençlik Konfederalizmi kendi gücüyle ve kendisini oluşturarak Demokratik Konfederalizme bütünlüklü bir katılımı gerçekleştirmelidir. Konfederal oluşumlar paralel oluşumlar değildir. Paralellik özgünlük demek değildir. Paralel oluşum egemenlik oluşumudur. Özgünlük oluşumu ise kendi özgünlük alanını tüm alanlarda genel ile birlikte örgütlemektir. Paralel örgütlenme iktidar paylaşımıdır. Özgünlüğün örgütlenmesi ise genişleme ve zenginleşmedir. Bu anlamda özgünlük genel ilişkisi doğru kavranmalıdır. Özgünlük genel içinde erime de değil, genelden kopma da değildir. Konfederalizm birbirinden farklı örgütlenmelerin farklılıklarını kendi içerinde birleştiren bir birliktir. Bütünlük özgünlükleri güvenceye almakta, özgünlük ise bütünlüğü zenginleştirmekte ve renk vermektedir.

Öncü Güç Olarak ‘Komalên Ciwan’

Demokratik Gençlik Konfederalizminin öncü gücü Kürdistan Apocu gençlik hareketi olarak Komalên Ciwan’dır. Demokratik Gençlik Konfederalizminin kurmay örgütüdür de diyebiliriz. Gençlik konfederalizminin öncü örgütlenmesi, temel tutkalı konumundadır. Amacı Demokratik Gençlik Konfederalizminin kuruluşuna her alanda öncülük yapmaktır. Özgünlükleri ve yereli dikkate alan bir öncülük yaklaşımıyla bu kurucu çalışmayı yürütmekten sorumludur. Demokratik Gençlik Konfederalizminin ideolojik politik kimliğini netleştiren, ortak konfederal iradeye dahiliyeti sağlayan öncü kadro örgütlülüğüdür. Komalên Ciwan örgütlenmede legal illegal örgütlülükleri yer ve koşullara göre ayrı ayrı kullanır. Kendini salt legal veya salt illegal çalışma ile sınırlandırmaz. Esasta kendini meşruluk üzerinden örgütler. Toplumsal örgütlenmenin meşruluğuna dayanır. Koşulları tahlil eder ve legal veya illegal çalışmayı o koşulların durumuna göre belirler.

Apocu gençliğin öncü konfederal örgütlenmesi olan Komalên Ciwan gençliğin potansiyelini sınıflı-devletli yapılanmayı yıkma ve demokratik komünal toplumu kurma gücüne dönüştürebilecek örgütlenmeleri her alanda geliştirmeyi hedef edinir. Gençliğin temel sorununu sömürgecilik ve kapitalizm olarak tanımlar. Başta Kürdistan gençliği olmak üzere, komşu halkların da farklı gençlik kesimlerini bu kapsamda örgütlenmeler içerisinde birleştirip etkili bir özgürlük gücüne dönüştürerek demokratik komünal toplumun kuruluşunda, öncülük misyonunu yerine getirme gücüne ulaşmaya çalışır. Bu örgütlenmeleri yaşamın bütün temel alanlarında etkin olacak düzeyde geliştirmek temel hedefidir. Sistemin zihinleri köreltip ezbercileştiren eğitim kurumlarına karşı gençliğin özgür düşünce akademilerini geliştirmek, gençliğin ekonomik bağımlılıkla denetlenmesine karşı kolektif üretim ve eşit paylaşım anlayışının esas olduğu üretim kooperatifleri kurmak, gençliğin kendisiyle ilgili kararlar alıp uyguladığı siyasal organizasyonları daha da yaygınlaştırarak demokratik komünal toplumun hayat bulduğu alanları yaratmak Komalên Ciwan’ın örgütlenme hattını ifade eder.

Gençliğin Gücü; Örgütüdür!

Demokratik Gençlik Konfederalizminin örgütlenme hattında kitleselleşme sorununu da ele almak gerekmektedir. Demokratik Gençlik Konfederalizminin örgütlenme düzeyi başarı veya başarısızlığını belirleyecek temel etkendir. Mücadele tarihimizden çıkardığımız derslerden çok iyi biliyoruz ki güç olmak örgüt olmak demektir. Bireyi ve toplumu güç yapan onun örgütlülük düzeyidir. Söz konusu gençlik olunca bu durum çok daha fazla geçerlidir. Gençlik hareketinin örgütlülüğü gücünün kaynağı durumundadır. Gençlik ne kadar örgütlü ise o kadar güç haline, irade haline gelmiş demektir. Bu noktada tüm gençliğin Demokratik Gençlik Konfederalizmine bir yerden katılması, herkesin örgütlü olması, kimsenin dışarda kalmaması önemli olmaktadır. Örgütsüz tek bir gencin bile kalmamasını hedeflemek ütopik bir yaklaşım olarak ele alınmamalıdır. Hangi kesimlerin nasıl örgütleneceği, sisteme nereden katılacağı tespit edilir, sorunları, çelişkileri irdelenir ve bu doğrultuda kararlılıkla pratikleşilirse demokratik gençlik konfederalizmi tüm gençleri kapsayabilir. Böylesi bir içeriğe, anlama ve örgütsel potansiyele sahiptir.

Kürt özgürlük hareketinin açığa çıkardığı kitle tabanı hazırda örgütlenmiş temel bir güçtür. Bu anlamda hareketin genciyle, kadınıyla, yaşlısıyla hazır bir kitle tabanı mevcuttur. Bu kitle tabanı yılların birikimi ve emeği ile açığa çıkmıştır. Bu kitle tabanını sadece ‘kitle’ olmaktan çıkarıp, onları alternatif yaşam sistemi içerisine çekmek elbette önemlidir. Zira temel çalışma da bu yönlü olmalıdır. Fakat bunu yaparken sadece özgürlük hareketinin açığa çıkardığı hazır tabandan hareket etmek dar kalmayı getirir. Bu temel kesimden hareket ederek gençliğin diğer tüm kesimlerine ulaşılmalıdır. Gençlik hareketi bu şekilde kitle tabanını genişletmeli ve genişleyen bu kitle tabanını demokratik gençlik konfederalizmi içerisindeki alternatif yaşamla buluşturmalıdır. İşsiz-işçi, öğrenci, köylü gençliğin her birini özgün olarak örgütlemelidir. Farklı gençlik kesimlerine özgün yaklaşmalıdır. Sistem ile olan çelişkilerini, psikososyal durumlarını anlamalı ve ona göre politika geliştirmelidir.

İşsiz kesim örgütleme açısından en önemli hedef kesimlerinden biri olabilir. Bu kesimler sistem içinde kendine yer bulamamış, sistemde yer edinmemiş kesimlerdir. Sisteme dahil olmayan, onunla zıtlıklar yaşayan her kesim devrimin kitle tabanıdır. Sisteme dahil olmadıkları için doğal bir muhalefet veya doğal bir ayrıksılık durumları vardır. Gerekli olan bunu bilinçli bir toplumsal muhalefete dönüştürmektir. Bu anlamda demokratik gençlik konfederalizminin örgütlenme hattında işsiz gençliğe dönük özel bir politikası olmalıdır. Örgütlenmeye, demokratik ulusun ve gençlik konfederalizminin temel bileşenleri haline gelmeye, devrime kanalize olmaya eğilimli bir kesimdir. Sistemle çelişkiyi yoğun yaşamaktadır. İşçi sistemin içinde istediği gibi yer alıp almama çelişkisi değil, sistemin içinde yer alıp almam çelişkisi yaşamaktadır. Dolayısıyla işsiz gençler gençlik devriminin ana unsurlarından biri olmaya adaydırlar. Yüzbinlerce işsiz gencin devrime kanalize olması muazzam sonuçlar açığa çıkarma potansiyelindedir.

İşçi-emekçi gençliğin de devrime kazandırılması gerekmektedir. Ulus devletlerin göç ettirme politikaları sonucu köylü gençliğin bir kısmı da bu zemine kaymıştır. Dolayısıyla nicelik olarak bu kesim de önemli bir yoğunluğu yaşamaktadır. İşçiler işsizlikle korkutulup bastırılsa da sistemle yaşadığı çelişkiler yoğundur. Elindekini çok uzun süre korumasının mümkün olmadığını, aslında elindekinin de çok fazla bir gelecek getirmediğini, geleceğinin şirket partronlarının iki dudağı arasında olduğunu bilince çıkardıklarında demokratik muhalefet olarak kendi alternatif yaşam arayışlarına yöneleceklerdir. Bunun için yaşadıkları çelişkilerin açığa çıkarılması, görünür kılınması gerekmektedir. Bu da gençlik hareketine bu kesimleri örgütlemek açısından önemli görevler yüklemektedir.

Köylü gençlik yeniyi yaratmak için zemini en güçlü olan gençliktir. Sisteme çok bulaşmamış, özel savaştan az etkilenmiş, kendini korumuş, çevreye ve doğaya daha yakın kalmış, temizliğini görece korumuştur. Sistemde erimemiştir. Kapitalizmden uzak kalmış olması büyük bir avantajdır. Devrime katılmaya açıktır. Eğitimsizliği önündeki en önemli engeldir. Bu yönü zayıf olsa da hareketin en kitlesel katılımları yine köylü gençlik üzerinden olmuştur. Ulusal diriliş devriminde oynadığı rol belirleyicidir. Bu kesim güçlü bir örgütleme ve eğitim çalışması ile demokratik ulusun inşa çalışmalarına çekilebilir. Köylü gençlik toplumsal inşada halkçı bir rol oynayabilir. Gençlik hareketine halkçı karakteri verecek esas kesim köylü gençliktir.

Liseli gençlik gençliğin ilk dönemlerini yaşıyor olması, kişiliğinin oturmamış olması nedeniyle etkiye en çok açık olan gençlik kesimidir. Örgütlendirilmeye açık oluşu olumlu olsa da sistem tarafından yönlendirilmeye de son derece açık oluşu liseli gençliğin temel sorunudur. Bu durum liseli gençlik için özgün, onu sistemin tuzaklarından çekebilecek ve özüne uygun bir toplumsal eğitimi zorunlu kılar. Daha yoğun eğitilmesi ve örgütlenmesi gerekmektedir. Liseli gençliğin eğitimi büyük çaba ve sabır isteyen bir iştir, fakat harekete geçtiğinde de müthiş sonuçlar yaratmaya çok yakındır. Çabuk harekete geçebilen bir potansiyeldedir. Örgütlendirilirse sonuç almaya yakındır. Hareketimizin tarihinde de ortaöğretim gençliğinin katılımı başından itibaren çok güçlü olmuş ve önemli sonuçlar da açığa çıkarmıştır. Bu miras temelinde ortaöğrenim gençliği devrim saflarına katılımı en yoğun sağlanması gereken kesimlerdendir.

Üniversite gençliğinin gençlik hareketi içerisinde önemli bir misyonu vardır. Bu misyonu iyi tanımlamak gerekmektedir. Nasıl ki gençlik toplum içerisinde öncü konuma sahipse, gençlik içerisinde de öğrenci gençlik öncü bir konuma sahiptir. Biraz daha okuması, bilime yakın olması, anlamaya yatkınlığı, kendini geliştirmeye ve ideolojikleşmeye meyilli oluşu öğrenci gençliğinin öncülüğünü kendisiyle birlikte getirmektedir. Gençlik hareketini yönlendirecek, ona ideolojik, politik ve pratik olarak öncülük yapabilecek bir güçtür. Tarihsel açıdan da tüm devrimci hareketlerin çıkış noktasının öğrenci gençlik olması tesadüfi bir durum değildir. Toplumları en önde aydınlatan, bilinçlendiren aydın-öğrenci gençlik hareketleri olmuştur. Özellikle sömürge toplumlarda aydın-gençlerin sömürgeci metropollerde okuduktan sonra kendi toplumlarına dönerek sömürgeciliğe karşı çıkış yapmalarının örneği oldukça fazladır. Özgürlük hareketinin tarihi açısından da değerlendirildiğinde bu durum aynen geçerli olmuştur. Türkiye metropollerinde okuyan yükseköğrenim(üniversite) gençliği ve ardından Kürdistan kentlerinde okuyan ortaöğrenim gençliği hareketin ilk çıkış zeminleri olmuşlardır. Halk PKK’nin ilk kadrolarını ‘talebeler’ olarak tanımıştır. Çıkışın ilk halkası öğrenci gençlik olmuştur. Bu bakımdan öğrenci gençlik demokratik ulus inşasında ve demokratik gençlik konfederalizminin örgütlendirilmesinde de öncü konumda olmalıdır. Hem topluma hem de gençliğe öncülük yapma sorumluluğu ile karşı karşıyadır. Bu nedenle öğrenci gençliğin özgün ve özerk örgütlülüğü öğrenci kofederasyonu tarzındaki örgütlenmelerle derinleştirilmelidir.

Bu kesimler örgütlemeye, kadrolaşmaya açık olmakla birlikte sistemle bağlarını güçlendirme aşamasındaki kesimlerdir. Kazanılmamaları halinde tümüyle kaybedilmeleri söz konusudur. Tersi de geçerlidir. Sistemle bu denli bağ kurmuşken ve düzenle bütünleşmeye ramak kalmışken sistemden kopan kesimler büyük oranda tümüyle kazanılmaktadırlar. Dolayısıyla öğrenci gençliği sistemin üniversitelerine karşı bilinçlendirilmeli, tıpkı ortaçağ kiliselerinin dağıttığı cennet tapuları misali dünya tapuları olan diplomaların peşinde koşmaktan vazgeçirilmelidir. Demokratik ulusun akademi ve bilim dünyası ile buluşmaları için yoğun bir düşünsel faaliyet içinde olunmalıdır. Tabi ki gençlik hareketi kitleselleşmede kendini bir boyutla hiçbir zaman sınırlandırmamalıdır. Sadece öğrenci gençlik üzerinden kitleselleşme yakalanamaz. Hiçbir kesim ihmal edilmemelidir. Hele ki küçük burjuva eğilimlerle sadece öğrenciler ve şehirler üzerinden örgütlenmelere gitme kesinlikle olmamalıdır. Gençlik hareketinde elitleşme asla olmamalıdır, kabul edilmemelidir. Halkçı yaklaşım her zaman esas alınmalıdır.