“Bi ruhê tolhildana Bişeng û Sarayan tevlî têkoşînê bibin, agirê berxwedanê li dijî hovên faşîst xurt bikin.”

JI HEMÛ CIWANÊN KURDISTAN Û GELÊN WELATPARÊZ RE;

Tiştek ji azadiyê bi qîmettir nîne. Rastiya ku mirovahî ji avabûna dîrokê heta roja îro bênavber li pey jiyana azad e, bi vê ve girêdayî ye. Ev yek bûye pîroziya mirovatiyê ya yekta û pêwîst. Ti êşeke ku mirovahiyê kişandiye, ne tirsa ku jiyaye, ne bedelên ku ji bo azadiyê xistiye metirsiyê nîne. Di vê wateyê de dîrok di navbera kesên ku dixwazin azad bibin û yên koletiyê ferz dikin şerekî bêsînor e.

Şerê azadiya Kurdistanê mînaka herî şewitî ya vî şerê dîrokî ye. Ji bo azadiya gelên herî bindest ên dîrokê ev nîv sed sal in di pêşengiya Rêber Apo û PKK’ê de ev têkoşîn didome. Berxwedana herî fedekar, pîroz û herî mezin a dîrokê ji aliyê zarokên herî bedew, herî bi nirx û herî bi rûmet ên gelê Kurd ve li hemberî dijminê herî hov û hovane yê dîrokê tê nîşandan. Milîtanên piştgirê APO’yî  bi coş û hezkirineke wisa têkoşîneke şoreşgerî didin meşandin ku kes newêre bike, nikarin vîna berxwedanê nîşan bidin, dixwaze jê dûr bisekine, hêviyeke herî biçûk jî nabîne û gava zahmetiyan dibîne paşde gav diavêje. Ya ku PKK’ê ji yên din cuda dike û yekta dike ev rastî ye. Şehîdên me hevgirtina nirxên me ne, ku hiştin ku têkoşîneke wisa bêdawî were jiyîn, bi berxwedana xwe planên dijminê faşîst serûbin kirin û hişt ku gelê me yê kedxwar bi laşê xwe re nêzî azadiyê bibe.

Li ser vê bingehê em hevrêyên xwe Bişeng Brûsk û Sara Hogir Riha yên pêşengên tevgera jinên ciwan û ciwanan ku di 28’ê Tîrmeha 2023’an de li Herêmên Parastinê yên Medyayê şehîd bûn bi rêzdarî û minetdarî bi bîr tînin û bi rêzdarî bejna xwe li ber bîranînên wan ditewînin. Em sersaxiyê ji hemû gel û ciwanên Kurdistanê re û bi taybet ji malbatên hêja yên şehîdan re dixwazin.

Rêheval Bişeng ji sala 2010’an ku tevlî nava refên Şoreşa Azadiya Kurdistanê bû heta şehadeta xwe têkoşînek bê nefes da meşandin. 13 salan li ser esasê xeta Apoyî xwe gihandiye ciwanên Kurdistanê. Ji bo ku ciwanên Kurdistanê bi raman û şêwaza jiyana Apoyî bidin nasîn, ti kevir li ser kevir nehişt. Têkoşîna xwe ya azadiyê ya ku li Bakur dabû destpêkirin, li herêmên Başûr, Rojhilat û Rojava bi xebatên şoreşgerî berdewam kir. Li çar parçeyên Kurdistanê geriya, ked da, xwêdan rijand û qîmet afirand. Di şexsê xwe de Kurdistana perçebûyî kir yek û bi hev kir. Bi vî awayî, ji destpêkê ve kesayeta teng û perçebûyî ya ku dijminê mêtînger dixwest li ser Kurdan serdest bike, hilweşand. Bi durustî jiya, têkoşîn û şer kir. Şoreşê karîbû ji bo hewcedariya xwe çi hewce bike li wir be, cihêtiyê nexist navbera cihan, bi bawerî, hişmendî û vîna xwe ya heqîqeta Apoyî giraniya xwe da serketinê. Di sala 2014’an de tevî ku ji aliyê dijminê faşîst ve dihat naskirin û dihat lêgerîn, bi îddîayeke mezin a şoreşgerî berê xwe da bajarê Nisêbînê, bajarê Serhildana Bakurê Kurdistanê û pêşengtiya çalakiyên ciwanan kir. Li hemberî her cure zehmetî, xeterî û astengiyan bi ruhekî fedaî têkoşiya, erk û berpirsyariyên xwe yên ji bo pêkanîna şoreşa Bakur weke hewldaneke layiqî Rêber Apo nirxand. Wî ev hesasiyeta li hemberî hemû qadên şoreşê mezin kir û parast. Bi xebatên ku li Başur û Rojhilatê meşand, evîna mezin a ciwanan qezenç kir, ket dilê wan û di afirandina geşedanên girîng de rol lîst. Şev û roj bi hesreta avakirina paradîgmaya modernîteya demokratîk li qada Rojavaya Kurdistanê xebitî û hemû hêza xwe seferber kir ku hişmendî û çanda şoreşgerî bigihîne ciwanan.

Hezkirina rêheval Bişeng a ji bo çiyan bi tevahî cûda bû. Bi heybet û aseleta çiyayên Kurdistanê vehewandibû û nîşan dabû. Tevî biyanîtiya ku li bajaran jiyabû jî, dizanibû ku li her derê çiyageriyê bike. Bi prensîb û pîvanên çiyageriyê di her hawirdora ku lê bû de giraniya PKK’ê hîs kir. Serpêhatî û esaleta wî bû sedem ku di nav rêhevalên xwe de bi hurmet û hezkirineke mezin bê pêşwazîkirin. Cizîrê bi israra Botanê ji kûr ve hembêz kiribû. Wî qebûl nedikir ku bi xeletiyan re bijî, û li ser bingeha têkoşînê heta dawiyê ku wî bawer kir ku ew rast e. Li ser vê bingehê xeyala xwe ya têkoşîna li dijî dijmin di çeperên şer ên li Çiyayên Azadiya Kurdistanê de her tim parast. Botan her tim bawer dikir û têdikoşiya ku di qada şer de li dijî dijmin bimeşe, dikare şerkeriya xwe, tolhildana xwe ya li hemberî dijmin û lêgerîna xwe ya layîqê Rêber Apo pêş bixe. Di vê wateyê de her tim xwedî îradebûn û ruhekî şoreşgerî bû. Tevahiya jiyana xwe ya şoreşgerî bi helwesteke wisa temam a milîtantiyê tijî kir.

Her tim bi hîs û hestê deyndariya Rêbertî jiyan dikir. Ji dil û can dilsozê Rêber Apo bû. Bi fezîleta ku di pratîkê de dilsoziya xwe nîşan bide, bi hewldana ku her kêliyê li gorî wê bi jiyan û têkoşînê pêş bikeve, beşdar bû. Ji kûr ve hîs kir û diyar kir ku li hemberî hewldanên Rêbertî çi bê kirin jî têrê nake. Ji bo vê jî azadiya fîzîkî ya Rêber Apo xiste navenda hemû xebatên xwe. Li gorî wê jiya û şer kir. Bi bilindkirina pîvanên azadiyê di xwe de bû nûnera şareza ya xeta azadiya jinê. Bû şervanek, dizanibû ku bi paşvexistina zihniyeta serdest a mêr wê hem xwe azad bike hem jî xwe nêzî Rêber APO bike. Li hemberî hevrêyê xwe hevaltî û li hemberî dijminê xwe jî dijminatiyeke bê rehm pêş xist. Rêheval Bişeng bi van hemû taybetmendiyan karîbû bibe milîtanekî pêşeng ê Têkoşîna Azadiya Kurdistanê û kesayetiya sembola tevgera ciwanên Kurdistanê.

Rêhevala me Sara di sala 2011’an de beşdarî Şoreşa Azadiya Kurdistanê bû. Ji navçeya Wêranşar a Rihayê bû, bajarê ku Rêberê me lê ji dayik bûye. Tê zanîn ku Riha di dîrokê de nirxên koka kurdayetiyê temsîl dike. Rêheval Sara jî cewhera axa ku lê ji dayik bûye bi kesayeta xwe vegot. Her çiqas di bin bandora mêtîngeriyê de bû û li Mêrsînê jiya bû jî xwedî kesayeteke pak bû. Ew ne yek ji kesayetên di bin bandora dijmin de bû. Rêheval Sara mirovek bi dilekî pak, bi hişmendiyeke pak, bi hestên sade û bi coş bû. Ji ber vê yekê bû xwedî helwesteke ku di nava rêhevalên xwe de gelekî bi nirx û hezkirin bû û bi hevaltiya xwe dil germ kir. Sara tê wateya bingehînbûn, parastina cewherê xwe û têkoşîna ji bo cewherê xwe.

Girêdanbûna wê ya bi nirxan re bêsînor bû. Tevlîbûna wî ya di nava refên partiyê de li ser hilanîna tola birayê xwe yê ku di sala 1992’an de şehîd bû bû. Di zarokatiya xwe de pişta xwe neda xeyalên ku di zarokatiya xwe de dîtibûn, bi agirê şopandina xeyalên xwe re jiya û tola tiştên ku ji dijminê faşîst hilanî. Nûnertiya rêza wan kesên ku serên xwe didin dijmin, lê sir nadin temsîl dikir. Piştî ku ji zindanên dijmin derket, ji ber hesreta xwe ya çiya berê xwe da çiyayên Kurdistanê yên bi heybet. Hem fêrî îdeolojiya Rêber APO bû û hem jî hîn kir. Bi can, ked û sadebûna xwe Apoîzm nîşanî ciwanên milîtan da. Di perwerdekirin û birêxistinkirina ciwanên Kurdistanî yên li Mexmûr û Rojhilat û ji bo bidestxistina îrade û hişmendiya têkoşînê de kedên giranbuha da û bi keda xwe şopên kûr li ciwanên Mexmûr û Rojhilat hişt.

Rêheval Sara nîşaneya dilsoziyê bû. Di dilsoziya bi Rêber Apo, şehîdan û rêhevalên xwe de xwedî tevlîbûneke fedaî bû. Li hemberî êrîşên dijmin ji bilî parastina partiyê, Rêbertî û rêhevalên xwe tiştekî din nedifikirî. Dema pêwîst bû bi helwesta xwe ya pratîkî nîşan da ku her kêliyê ji her tiştî re amade ye, li hemberî êrîşên li ser Rêber Apo çalakiya xwe ya fedaî mezin kir, îspat kir ku ew milîtanekî pêşeng ê Apoîst e, dizanîbû ku bi kesayeta xwe çêkirinê ve wê bigihîne asta fedakariyê ku cewhera zindî ya PKK’ê ye.

Şehîdên me sembolên rûmetê yên ku dara azadiyê ya Kurdistanê bi avdana xwîna xwe zindî hiştin û ala berxwedanê ya li dijî faşîzma qirker di serî de bilind kirin, wê bibin nirxên me yên herî pîroz û bi nirx. Perspektîfa me ya serketinê ew e wê helwesta ku şehîdên raber kirin emê tenê di dilê xwe de neçikînin, wê di dilê me de bineqişîne û bibe manîfestoya têkoşînê. Soza me ya ji bo rêheval Bişeng û Sara ew e ku hûn ê her tim di dil û hişê me de bijîn. Şerê me yê azadiyê yê ku we li ber xwe da, wê di bin fermana we ya manewî de bi ser bikeve û dewleta Tirk a faşîst li ber xezeba ciwanên fedaî yên Apoyî têk biçe. Nirxên ku we afirand, keda we ya têkoşînê, kesayet û helwesta we ya bêhempa di şerê azadiya Kurdistanê de tu carî nayê jibîrkirin, wê her tim bijîn û zindî bimînin. Dijminê qetlîamker ê faşîst divê bizane ku ciwanên Kurdistanê bi çandina Bişeng û Sarayan di dilê xwe de wê faşîzma we heft qat bin erdê de binax bikin. Hûn ê bi agirê berxwedanê yê ku wê cehnemê bijîn heta ku hûn û keriyên xwe yên qatil ji axa bihişta Kurdistanê bên hilkirin. Li ser vê bingehê banga me ji hemû ciwanên Kurdistanê re ev e: Bi ruhê tolhildana Bişeng û Sarayan tevlî têkoşînê bibin, agirê berxwedanê li dijî hovên faşîst xurt bikin.

KORDÎNASYONA KOMALÊN CIWAN

02.03.2024